Studia realizowane w ramach ścieżki kształcenia na kierunku international master of horticultural science kładą duży nacisk na aktualne problemy zachodzące we współczesnym ogrodnictwie. Uczestnicy zapoznają się więc ze złożonością dziedzin produkcji warzyw, sadownictwa, uprawy winorośli, produkcji szklarniowej, biotechnologii roślin czy przechowywania produktów ogrodniczych.
Siatka godzin obejmuje przedmioty obowiązkowe oraz dodatkowo – fakultatywne. Studenci dokonują wyboru z puli zajęć oferowanych przez uczelnie partnerskie. W programie uwzględniono m.in. wiejską turystykę kulturową, zintegrowaną ochronę upraw ogrodniczych, genetykę molekularną roślin czy przechowywanie owoców.
Zajęcia prowadzi kadra wykwalifikowanych ekspertów w zakresie ogrodnictwa, którzy w sposób przejrzysty i zrozumiały dzielą się swoją wiedzą oraz doświadczeniem. Kształcenie realizowane jest w języku angielskim z zastosowaniem specjalistycznego słownictwa branżowego.
Typ i tryb studiów:
Studia na kierunku international master of horticultural science możemy podzielić na:
1. Typ
-
studia II stopnia (studia magisterskie).
2. Tryb:
Zdobywana wiedza i umiejętności
Uczelnie w Krakowie w ramach kształcenia na ścieżce dydaktycznej international master of horticultural science kształcą kadrę specjalistów, którzy wykazują się wiedzą w zakresie organizowania i technik produkowania sadowniczego czy warzywniczego.
Potrafią projektować oraz modyfikować warunki, w jakich prowadzona jest produkcja ogrodnicza. Oceniają jednocześnie efektywność wykorzystywanych technologii i systemów produkcyjnych. Korzystają z innowacyjnych metod analitycznych, technologii informatycznych, obsługi specjalistycznej aparatury stosowanej w procesie produkcji ogrodniczej.
Wykazują się znajomością zasad doradztwa rolniczego, odnosząc się do problemów decyzyjnych oraz realizacyjnych w tym zakresie. Wiedzą, jakie są przepisy prawne dotyczące kwarantanny, wymiany produktów rolniczych na rynku polskim i w krajach Unii Europejskiej.
Znają założenia oraz metody zastosowania nowoczesnych technologii w ramach uprawy roślin ogrodniczych. Samodzielnie podejmują działania, których celem jest zoptymalizowanie wykorzystania w produkcji ogrodniczej dostępnych zasobów naturalnych, aby w zrównoważony sposób poprawić jej jakość.