Historia sztuki to jeden z tych kierunków, który charakteryzuje się długą tradycją akademicką. Jest on zaadresowany przede wszystkim do studentów chcących śledzić nie tylko dzieje różnych form sztuki, lecz również poznać tajniki ich analizy i interpretacji.
W trakcie wszystkich semestrów kształcenia na studentów czekają wykłady, ćwiczenia czy konwersatoria. To w ich trakcie można zdobyć najważniejszą wiedzę i kwalifikacje, które pozwalają zrozumieć przeobrażenia, nieustannie towarzyszące sztuce. Studenci zapoznać się będą z dorobkiem kulturowym powstającym na przestrzeni lat. Swoją przygodę studenci zaczną od zgłębiania sztuki starożytnej, by dojść aż do współczesności.
Typ i tryb studiów
Studia na kierunku historia sztuki możemy podzielić na:
1. Typ:
-
studia I stopnia (licencjackie);
-
studia II stopnia (magisterskie).
2. Tryb:
-
studia stacjonarne;
-
studia niestacjonarne.
Studenci, którzy wybierają kierunek taki jak historia sztuki swoją przygodę akademicką zaczną od kształcenia I stopnia. To czas zdobywania podstawowej wiedzy oraz umiejętności. Przystąpią oni na zakończenie nauki do obrony pierwszej pracy dyplomowej i otrzymają tytuł licencjata. Studenci mogą kontynuować naukę na dwuletnich studiach II stopnia. Kształcenie ukończą po otrzymaniu tytułu licencjata.
Uczelnie w Warszawie przygotowały również dwa tryby nauki – studia stacjonarne oraz niestacjonarne. Pierwszy tryb ma formę regularnych spotkań w trakcie tygodnia. Z kolei studia niestacjonarne pozwalają na większą elastyczność – zajęcia odbywają się wtedy najczęściej podczas weekendowych zjazdów.
Zdobywana wiedza i umiejętności
Studia na kierunku takim jak historia sztuki mają jasno ustalony program kształcenia. Każdy student po ukończeniu nauki powinien mieć uporządkowaną wiedzę o miejscu i znaczeniu historii sztuki w systemie nauk oraz o jej specyfice przedmiotowej i metodologicznej. Wiedza studentów obejmuje również dzieje, teorię, terminologię i metodologię historii sztuki.
Duże znaczenie mają również umiejętności otrzymane podczas wszystkich semestrów kształcenia. Każdy student potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami historii sztuki w typowych sytuacjach profesjonalnych czy też potrafi rozpoznać różne rodzaje obiektów sztuki oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno-kulturowym.