Psychologia społeczno- wychowawcza to propozycja kształcenia, która największy nacisk kładzie na przestrzeń zagadnień dotyczących psychologii relacji międzyludzkich, a w szczególności związanych z interakcjami wychowawczymi, które zachodzą w środowisku rodzinnym, szkolnym i rówieśniczym. W toku kształcenia studenci zaznajamiają się przede wszystkim z praktycznymi aspektami psychologii wychowania, zasadami diagnozowania i rozwiązywania problemów wychowawczych, metodami pracy z młodzieżą niedostosowaną społecznie, jak również zasadami projektowania interwencji psychologiczno- pedagogicznej.
Studenci Psychologii społeczno- wychowawczej zdobywają jasno określoną wiedzę, ale oprócz tego rozwijają konkretne umiejętności. O jakie umiejętności chodzi? Przede wszystkim o umiejętności w zakresie: analizowania przebiegu interakcji między dziećmi a dorosłymi, rozpoznawania i diagnozowania zjawisk optymalizujących i ograniczających skuteczność różnych rodzajów wpływu społecznego w kontekście trudności wychowawczych, doświadczanych przez współczesnego rodzica i wychowawcy, diagnozowania mechanizmów wpływu społecznego w procesie wychowania, jak również projektowania planów interwencji psychologicznej w kontekście wybranych problemów wychowawczych.
Co po studiach? Jak może wyglądać droga zawodowa po ukończeniu nauki? Absolwenci tej ścieżki kształcenia wyróżniają się wiedzą i umiejętnościami, które razem stanowią podstawę do pracy w placówkach opiekuńczych, placówkach wychowawczych, placówkach resocjalizacyjnych, poradniach psychologiczno- pedagogicznych, ośrodkach socjoterapii, ośrodkach adopcyjnych, ośrodkach pomocy społecznej i instytucjach zajmujących się profilaktyką zaburzeń rozwojowych i patologii społecznych.